در این فرمول وزن به کیلوگرم و قد به متر اندازه گیری میشود و عدد محاسبه شده به kg/m2 می باشد.

یک ابزار آماری
این عدد در اصل یک ابزار آماری است و برای مطالعه در وضعیت سلامت عمومی طراحی شده است و مقایسه بین انواع پرونده های پزشکی که در آنها قد و وزن بیمار ذکر شده باشد را امکان پذیر میکند. به این ترتیب محققین میتوانند بر موضوع تاثیر اضافه وزن بر بیماریهای مختلف و شرایط سلامت عمومی مطالعه نمایند.

مطالعات پزشکی با استفاده از BMI
از سال 1980در بسیاری از کشورها، عدد BMI برای تعریف استانداردهای پزشکی در میزان اضافه وزن به کار می رود و در مؤسسه سلامت جهانی (World Health Organization) ، برای به دست آوردن آمارهای اضافه وزن به کار می رود. در طی سالهای آخر دهه 90 و اوایل 2000، با برگزاری برنامه هایی درباره سلامتی، تغذیه صحیح و کاهش وزن، این عدد و محاسبه آن برای بسیاری از افراد به موضوعی شناخته تبدیل شده است.

موارد استفاده علمی
علی رغم محدودیتهایی که برای استفاده از BMI به عنوان یک ابزار تخمینی در آمارگیری وجود دارد، در قرن 21 بسیاری از جنبشهای سلامتی از آن به عنوان یک قانون خدشه ناپذیر یاد میکنند که به آنها کمک میکند برای هر قد، وزن مطلوب را محاسبه نمایند. به خصوص که این محاسبه برای هر فرد به سادگی قابل اجرا است. این نوع استفاده از BMI ممکن است اشتباهاتی را به وجود بیاورد. راههای مطمئن تر برای محاسبه و تشخیص اضافه وزن، روشهایی هستند که متخصصین از آنها استفاده می کنند. به خصوص در مواردی که اضافه وزن یا کمبود وزن با چشم دیده میشود و شکی در آن وجود ندارد، BMI ارزش عددی محدودی دارد.

آستانه یا حد BMI
اندازه بدن انسان طیف عددی بین 15 (نزدیک حد قحطی زدگی و گرسنگی) و 40 (بسیار چاق) را در بر میگیرد. این قوس آماری معمولا توسط متخصصین با کلمات قابل درک توصیف میشود، مانند: کم وزنی خطرناک، کم وزن، وزن متعادل، در خطر چاقی، چاق، بیش از حد چاق.ارزش دقیق عدد، بسته به نوع دسته بندی وزن و تعاریف متخصصین متفاوت است، اما در کل BMI کمتر از 18 کم وزنی محسوب میشود و ممکن است با مشکلاتی نظیر سوئ تغذیه و ناراحتی گوارش مربوط باشد.عددBMI بزرگتر از 25 اضافه وزن محسوب شده و بالای 30، چاقی عنوان میشود.

یادآور می شویم که این محاسبات برای افراد بالای 18 سال و بالغ کاربرد دارد و برای سایر رده های سنی فرمول های دیگری مطرح می باشد.